De nieuwe schoenen van mevrouw Mondo stonden te schitteren in het zonnetje. Daar kan ik niet zomaar aan voorbij lopen.
Een paar jaar geleden scheen de zon ook de kamer in en maakte ik deze foto:
Toen ik die later aan de eigenares van de zilveren schoenen liet zien zei ik: Ik vind het eigenlijk een beetje een onbehoorlijke foto (kijk maar eens door je oogharen - mensen zonder zieke geest klikken maar op de foto).
Waarop zei zij: Hoezo? Dat is mijn sporttas.
Waarop later (toen ik die foto in een voorstelling liet zien) iemand zei: Ja zo kun je het ook noemen.