Pete Conrad

AP 12


Hier staat de crew van de Apollo 12, in ruimtepak, voor de maanlander.

Ieder met een goudkleurige Corvette C3, een zogenaamde 'astrovette' naast zich.

AP12


Als kind keek ik veel naar de Thunderbirds, maar dit is 'the real deal'.

Thunderbirds
Conrad en Cooper


En Pete Conrad, links, met spleetje tussen de tanden geldt als een van de astronautste astronauten die er was. Luisterde op weg naar de maan naar countrymuziek. Smokkelde whiskey mee. En een playmateposter. De crew van de Apollo 12 had ook hun logboek versierd.

A12 logboek


Ach, astronauten zijn ook maar mensen.

En Pete Conrad is dan een speciaal geval, omdat hij eigenlijk 'de eerste vergeten man op de maan' was.

Crew Apollo 12


Hier staat hij, de man met het petje.

Iedereen kent Neil Armstrong en iedereen kent zijn eerste woorden op de maan.

Maar Pete Conrad, commandant van Apollo 12, tweede raket naar de maan, derde man aldaar, is totaal onbekend.

PC


Tijdens de lancering sloeg de bliksem in.

A 12


Daardoor vielen alle electrische instrumenten in de raket uit, maar de motor bleef op volle kracht werken. Stuurloos omhoog denderend. De astronauten moesten de apparatuur resetten.  Maar geen van de astronauten wist op dit weinig ontspannen moment waar de resetknop zat. Ze zijn toen gered door een student die bij 'mission control' stond te kijken en die het wel wist.

Er zijn veel cowboyverhalen over Pete Conrad te vinden.

Maar het feit dat hij zowel met roem en avontuur als met een geregeld gewone mensenleven en vergetelheid om moest gaan fascineert me. Veel astonauten hebben een klap gekregen van naar de maan gaan.

Zo niet Pete Conrad.

Ik ben naar Houston gegaan op een kleine bedevaart.

Petepak


Het Apollo-ruimte-pak van Charles 'Pete' Conrad.

Zijn eerste woorden op de maan (Whoopee, that may have been a small one for Neil, but it's a long one for me... hij was nogal klein) en zijn 'gezang' aldaar komen voor in mijn liedje 'Man op de maan'.

Petepak


Pete zei verder: beroemd... ach, ja, ik ben wel beroemd geweest.

Toen ik met de Gemini 5 een wereldduurrecord in de ruimte vestigde (8 dagen, langer dan de Russen... hij vond het vooral saai en zwaar omdat hij 8 dagen in dezelfde positie moest zitten) was er een ticker tape parade, veel fanmail en een ontvangst door de burgemeester.

Toen ik met de Gemini 11 een hoogterecord had gevestigd lag er in mijn brievenbus alleen een afrekening van de American Express creditcard.

Toen ik terug kwam van de maan... ben ik met mijn eigen auto naar huis gereden, mijn kinderen waren naar school, mijn vrouw was winkelen en er lag een briefje met 'de sleutel ligt in het schuurtje'.

Door zijn humor en zelfrelativering fascineert de astronaut Pete Conrad mij zeer. Ach, de derde man op de maan en de tweede bassist van een zieltogend Toontje Lager hebben in zekere zin wel wat gemeenschappelijk. Bijna niemand weet wie we zijn. Of waren.

En het blijft raar om in Houston naar zijn pak te staren en je te realiseren dat je hem, ook al heb je zijn biografie gelezen, eigenlijk helemaal niet kent.

Met wie of wat zit je je nou te identificeren? 

Oog


Ik heb er een versje over gemaakt:

Sneeuwbal


Vergeten word je toch...

Misschien valt nog te lezen

Wát je hebt gedaan

Maar hoe je hebt bestaan

Kan niet worden opgezocht  

Pete Conrad is dood.

Hij is op 69 jarige leeftijd met de motor uit de bocht gevlogen en aan de gevolgen daarvan overleden.

Memorial Tree Grove


Dit is de 'Memorial Tree Grove' bij het Johnson Space Center in Houston.

Voor iedere overleden astronaut is er een boom geplant.

Rond kerstmis branden er lampjes in de bomen.

Alle bomen hebben witte lampjes, behalve een...

Pete's rode boom


En dat is de boom voor Charles 'Pete' Conrad.

Zijn lijfspreuk was: If you can't be good, be colorful. 

Ik ken hem misschien niet echt, maar dit ga ik onthouden.