Symboliek en romantiek

Mijn verzameling gekleurde biljartballen


Kijk... ik kan hier, naar aanleiding van dat plaatje van die 8-bal, natuurlijk over mijn kleine verzameling gekleurde biljartballen beginnen, die ik werkelijk prachtig vind. En die ook best op zijn plaats zou kunnen zijn in mijn top 10 van dingen om te bezingen. Tenslotte bezing ik die biljartballen ook, in mijn liedje / filmpje / verhandeling: 'Het Ei van Leon'.

Maar mooier vind ik het om het over iets diepers te hebben. Over symboliek en romantiek. En zo'n 8-bal is heel symbolisch. De bal van winnen en verliezen. Het lot. Het heeft iets romantisch. Wordt veel getatoeëerd ook. Wat ook al weer iets romantisch is. Tenminste voor mij. Voor sommige mensen, misschien wel de meesten, is het alleen maar versiering. Maar daar heb ik niks mee en daar gaat dit ook niet over.

Tattoo


Ik merk dat er in het zakelijke Nederland een beetje op romantiek neergekeken wordt. Mijn goede vriend Albert, een uiterst functionele architect, moet er niks van hebben. Vindt het overbodig gedoe. Misschien wel aanstellerij. Hij kan er niks mee. Maar ik, als romanticus, ben niet iemand die van iedere zonsondergang heel hard moet zuchten of zo. Die de dag doorbrengt met weltschmerz en gesmacht en overloopt van onvervuld verlangen. Ik ben iemand die zaken de goede waarde voor mij wil geven. Die sommige dingen, die misschien geen waarde voor anderen hebben, heel waardevol kan vinden. En omgekeerd.

Romantisch plaatje


Dit plaatje: van kusserds in een bos waar ook andere soldaten zijn, staat er bij de wikipediapagina over romantiek

Vroeger heeft een meisje dat ik leuk vond en waarmee ik stiekem gezoend had, wat ik weer prachtig vond en tegen haar zei, gezegd: Ja, maar jij bent ook een über romanticus. Ja inderdaad. Maar dat betekent niet dat ik niet meen wat ik zeg. Dat dat maar gehuppel of loze praat is. Voor mij is dat net zo mooi als Albert een superstrak huis vindt. Denk ik.

Sowieso ben ik met het klimmen van de jaren gaan denken dat er over het algemeen best een groot verschil is tussen mannen en vrouwen op romantisch gebied. Volgens mij houden vrouwen van romantiek, maar zijn ze het zelf niet. Vrouwen zijn eigenlijk reuze praktisch. Die willen iets aan een man hebben. Mannen zijn daarentegen wel echt romantisch. Die doen domme, onpraktische dingen. Komen er zelfs geregeld bij om. Mannen staan onder een balkon te zingen. Vrouwen houden er van, maar gaan dat zelf niet doen. 

Serenade


En dit is dan weer het plaatje bij de Duitse wikipediapagina over 'serenade'

Wij hebben hier thuis de uitspraak: iets is net zo erg (voor jou) als jij het vind. En op precies dezelfde manier is iets net zo mooi (voor jou) als jij het vindt. Ik heb niks te maken met wat anderen vinden. En als ik die gestolen kus werkelijk schitterend vind, dan is hij dat voor mij ook. Het is in mijn ogen belangrijk om zaken te koesteren. Je kunt alles wegrelativeren. Alles banaal en goedkoop maken. Dit laatste gebeurt ook veel om ons heen. Lache!

Maar ik weiger dat. 

Mocht je er ook zo over (willen) denken, dan is het Instituut voor Verwondering misschien iets voor jou. Check anders maar eens de geluks- en krokodillen-theorie.

En omdat dit mijn top 10 van dingen om te bezingen is... die kus heb ik ook bezongen. Natuurlijk. In 'Lalala' (het wonder van de klik). En in 'Geheim Nummer'.