Met mijn dagboekje vol ideetjes voor de toekomst in de trein.
Waaronder Mondopoly...
Met Hendrix Huisjes en Chelsea Hotels.
En stations: Utrecht, Den Bosch, Mittenwald en Shirley (waar de treinen zo mooi toeteren).
Langs Amersfoort Vathorst, waar ik ooit gevraagd was iets over te maken...
Ik zou er op zoek moeten gaan naar schoonheid.
Hahaha.
Dat werd hem niet.
En ging ik verder en verder de mist in.
Alsmaar door naar het Noorden.
Naar Veendam.
Waar ik de dernière van mijn theatervoorstelling had.
De laatste. Het was een passend eind.
Ik zou eigenlijk in december spelen maar er waren erg weinig (12 of zo) kaartjes verkocht, dus toen de voorstelling van Lebbis (wegens ziekte) uitviel werd Mondo verplaatst naar die dag en konden de mensen met een kaartje voor Lebbis naar Mondo Leone komen.
Of hun kaartje teruggeven.
Dat laatste is in grote getale gedaan, of Lebbis loopt in Veendam net zo slecht als ik. Nee, Mondo gedijt niet echt in het veen. Ik ben niet bekend genoeg en al die lieve mensen kunnen zich er niks bij voorstellen. Het is geen cabaret en geen musical het is... ja wat is het?
Het doet me denken aan de keer dat ik voor 11 mensen in Sittard speelde, wat tot een krantenartikel leidde wat de directeur heel boos maakte, waarna ik nooit meer in Sittard heb gespeeld.
Uiteindelijk waren er 41 bezoekers en speelde ik 'toneel op toneel'.
Dan wordt er een zaaltje op het podium gemaakt.
Ik heb mijn best gedaan en de mensen, die ik stuk voor stuk de hand geschud heb toen ze binnenkwamen, vonden het leuk.
Maar Maarten mag de pijp hebben.
Ik hang de droom van spelen in theaters in de diepe provincie in de wilgen aldaar.
Klaar.
Sommige Mondo-zaken zijn daarentegen wel degelijk populair.
Zo populair dat ze worden gestolen:
Nou zeg.