Gisteren kreeg ik ineens berichtjes doorgestuurd. In Polen is opwinding ontstaan over een nazi-goudtransport-trein die in een tunnel zou staan. En... het is ongelooflijk, maar ik word genoemd (ik moet wel heel erg aan Koot en Bie denken nu):
Omdat ik officieel genoemd word, zal ik hier officieel reageren.
Opvallende overeenkomst? Ik dacht niet dat er een hele trein onder een spoorwegemplacement verborgen was. Volgens mij was er iets op een spoorwegemplacement begraven.
En wel dit spoorwegemplacement van de Gebirgsjäger in Mittenwald (dit een foto uit de oorlog, de sporen zijn er nu niet meer).
Het is ook niet zo dat er alleen maar schroot gevonden is. Maar er is daadwerkelijk een ding opgegraven (de pers was al weg toen dit ontdekt werd). Een ding van de Wehrmacht, uit de oorlog.
Dit ding, er staan ook letters op, maar ik ga niet alles verklappen, weegt zoals je ziet bijna 100 kilo. Het is niet van waarde. Nee. Dus je zou kunnen zeggen dat er geen schat lag... maar die ligt er nu wel, want ik heb er iets begraven: De Schat van Mondo Leone. Dus ik ben meer schatbegraver dan graver.
Daarnaast heb ik altijd gezegd dat als er iets van waarde (wat met de nazi's te maken had) lag, ik er niks van zou willen hebben.
Dat is ook heel anders dan deze mensen:
Ze willen 10%. Dat vind ik persoonlijk kwalijk. Als er iets ligt van de nazi's kleeft er altijd bloed aan. Het is in mijn ogen immoreel om daar iets van in je eigen zak te willen steken.
Er bestaat natuurlijk wel zoiets als vindersloon. Ik weet niet wat dat in Polen is. In Duitsland is dat geen 10 maar 3%. Als de rechtmatige eigenaar kan worden aangewezen. Maar wat doe je als die 'eigenaar' Adolf Hitler of een andere hoge nazi was? Of 'het Derde Rijk'? Wat is eigendom als welbeschouwd alles gestolen is?
Wij hebben daar toen erg over zitten dubben. Want als de eigenaar niet getraceerd kan worden is in Duitsland 50% voor de vinder en 50% voor de eigenaar van de grond. Daarvan heb ik in elk geval gezegd, dat als de eigenaar niet te vinden is, ik er helemaal niks van wil hebben.
Ik had toen zelfs stiekem het plan, dat als inderdaad de persoonlijke diamanten van Hitler gevonden zouden worden... iets wat je niet kunt hebben, verkopen of tentoonstellen... Ik voor zou stellen ze met een raket naar de zon te schieten. Boem. Weg uit ons systeem.
Van een familie die je iets terug geeft en die je vindersloon wil geven, kun je natuurlijk wel iets aannemen.
Met de dreiging van explosieven heb ik wel te maken gehad. Wij moesten toen onder begeleiding van een bommenexpert laten graven. Dat hebben we gedaan.
Hier gaat hij het gat in. Dat was ook nog een heel verhaal. Hahaha. Nou, als je dat wil horen moet je maar een keer langs komen in het hoofdgebouw van het Instituut voor verwondering.
Verder is het wel zo dat er nog van alles kwijt is. Er zijn oude hardnekkige verhalen over een hele trein die verdonkeremaand is.
Dat klopt.