Gisteren overleed Ton van de Ven plotseling.
Ton was de 'kroonprins' van Anton Pieck en heeft de Efteling gemaakt tot wat 'ie nu is.
Hij heeft bijvoorbeeld de entree ontworpen, maar nog veel en veel en veel meer.
Ik heb een beetje een lastige relatie met de Efteling omdat mijn moeder er elk jaar heen wil en eigenlijk vindt dat iedereen mee moet. Inmiddels ben ik vrijgesteld. Toch is de Efteling voor mij bijzonder omdat Ton een soort van oom van me was. Hij is een neef van mijn vader. We zijn familie.
Je vraagt je wel eens af waar je talenten vandaan komen en aan die kant, de van de Vens, zit beslist een deel van dat wat mij, in aanleg, maakt tot wat ik ben.
Villa Volta (dat hij bedacht heeft en dat aan het 'Ton van de Ven plein' ligt)
Ik heb Ton maar één keer ontmoet. We waren allebei geïnterviewd voor een boek (dat helaas nog steeds niet uit is) over inspiratie. Inge, de vrouw die het boek schreef, leek het wel leuk als wij elkaar eens zouden ontmoeten.
Het was zeker leuk om in Kaatsheuvel (uiteraard) bij hem thuis (met brabantse worstenbroodjes en al) te zijn. Maar ook merkwaardig, omdat er iemand bij zat die een soort schrijvers-interesse in ons heeft. Ton en ik waren vooral bezig met de familie (hoe is het met die en die?) en kijken of je iets herkent bij of in de ander.
Ton met Anton Pieck
Ton is een internationale ster in pretparkland. Maar ik heb daar, zoals ik al zei, niet zoveel mee. Hij was voor mij vooral een interessante oom, een bijzondere man met een zeer levendige geest. Die zijn kleine neefje vertelde dat hij inderdaad precies zo kan tekenen als Anton Pieck. En die bekende dat hij, als dat goed uitkwam, ook wel eens iets als Pieck gesigneerd had. Ik heb hem niet bekend dat ik dat volk van Laaf (zie boven) dat hij ook bedacht heeft, eerlijk gezegd maar raar en eng vind.
Maar daar gaat het ook niet om, dat is smaak. Het gaat om het principe. Ik ben er trots op dat ik het kleine neefje ben van iemand die met net zo veel plezier een gebouw, als een verhaal, als illusie, als een achtbaan bedacht. Dat is zeker familie.
Hij vertelde ook gloedvol over zijn ideale dark ride. Een donkere pretpark rit vol verrassingen.
Goede reis oom Ton, op de grote dark ride.