In Parijs zijn gewone mensen die gewone mensendingen aan het doen waren doodgeschoten. Door terroristen. De slachtoffers zaten op een terrasje, of luisterden naar muziek. Vermoord door on-mensen die onder andere geloven dat er geen muziek gemaakt mag worden.
Een ander triest voorbeeld is het verhaal van Ayham al-Ahmad wiens piano vernield is.
Geen muziek maken... Maar echte mensen kúnnen dat helemaal niet. Wij zijn muziek. Ons hart slaat het ritme, we lopen in onze maat. Taal is melodie. Baby's huilen muzikale intervallen.
Neem wat James Jamerson, een van de grootvaders van de moderne bassist, de man die talloze Motown klassiekers van tijdloze baspartijen heeft voorzien, heeft gezegd:
"I picked things up from listening to people speak. From the intonation of their voices. I could capture a line. I look at people walking and get a beat from their movement. I'm telling you all my secrets now."
Wie tegen muziek is, is tegen ons wezen.