Everybody is a Showman is het 'credo' van de Showman's Fair, een nieuwe tak aan de wilde ideeënboom van Terts Brinkhof, geestelijk vader van de Parade. Gisteren was de opening in Utrecht.
Op een plein waar ik nog nooit van gehoord had: Het Berlijn Plein.
Aan Berlijn heb ik, als het om Terts zijn wilde plannen gaat niet zo'n heel goede herinneringen. Want ik stond met Mondo Leone ooit op de Parade in Berlijn, waarvan Terts dacht dat dat een goed idee was, maar waar helaas zo ongeveer geen publiek kwam opdagen.
Uiteindelijk leidde de Parade in Berlijn tot een heel ander avontuur. Dus ik ben, ondanks de mislukking, blij dat ik er bij was.
Wie er wel was in Berlijn was Ellen ten Damme, die er ook gisteren was en het spits afbeet met de eerste korte voorstelling.
Want dat is vooral het idee begrijp ik. Korte voorstellingen. Meer tegelijk en samen met het publiek. Met z'n allen eten. Met z'n allen afsluiten.
Verder is het, zoals bij wel meer plannen van Terts, een beetje vaag. Dat is juist goed. Het is niet dichtgetimmerd en vastgespijkerd zoals bij televisie. Het is aan ons en het moment. Het is avontuur en bij avontuur hoort per definitie dat het mis kan gaan. Daar moet je van houden. Dat doe ik. Een 'Berlijn' hoort daar bij.
Daarom is het Berlijn Plein misschien wel de allerbeste naam voor de plaats waar er gewoon weer op het paard geklommen word.
Dat doen showmen.
En Ellen is er een, if ever I saw one.
Lang leve de wilde plannen.
Maar Everybody is a Showman... ik weet niet of je dat na moet streven. Dat was in 2008 in Berlijn zo, want er waren alleen performers, er was geen publiek. Hahaha.
Dus wel gaan kijken! We hebben elkaar nodig.