Gisteren vertelde ik in Baarn (voor de voorlaatste keer dit jaar) Mondo's nieuwe verhaal 'Het lot van Loterijman'.
Er kwam na afloop een man naar me toe en zei: Ik had af en toe tranen in mijn ogen... voor iemand die ik niet eens ken!
Daar gaat het om.
Ook kwam er iemand met een oude briefkaart.
Dit is Villa Medan. Arnold/ Aäron Loterijman zat er gevangen. En is aan de overkant van de weg op 27 april 1945 doodgeschoten in het Baarnse Bos en vervolgens door iedereen vergeten.
Daar gaan we nu verandering in brengen. Met een gecrowdfunde gedenksteen in het bos. De burgemeester heeft toegezegd dat Baarn garant zal staan voor het eventueel ontbrekende bedrag.
Dus die steen komt er. En blijft er. Om met Bram Vermeulen te spreken: Ik heb een steen verplaatst in een rivier en die rivier zal nooit meer helemaal hetzelfde lopen.
De man van de briefkaart zat er als kind, in 1953.
