De monitor van Erik, de broer van mijn lief. Hij is dood. Na een verblijf van 9 weken op de Intensive Care was hij aan de beterende hand, tot er onverwacht een fatale complicatie optrad.
Dat was twee en een halve week geleden. Anderhalve week geleden is hij begraven.
Hij was het familielid op de IC uit een eerder bericht. Ik had gehoopt het eind van zijn tijd op de IC op een andere manier aan te kunnen kondigen. Er waren namelijk plannen dat hij naar de Medium Care zou gaan. Maar het mocht niet zo zijn.
Ik wil hier iets laten zien dat ik in zijn kinder-fotoalbum zag. Betekenisvolle beelden. Beelden die inzicht geven in het leven van een kind dat worstelt met zijn ernstige erfelijke ziekte. En misschien hebben mensen er iets aan. Ik had er in elk geval iets aan, doordat ik hem daardoor beter begrijp en na kan voelen.
Erik had hemofilie, bloederziekte. Vanaf dat hij heel klein was had hij daardoor veel bloedingen en pijn. Hij was gehandicapt. Later heeft hij, heel knap, zijn gebroken lichaam weten te accepteren. Maar als klein kind niet.
Met zijn grotere zus
Op een gegeven moment heeft hij zelf, hij kon net schrijven aan de hanepoten te zien, teksten toegevoegd aan zijn album.
Ik heb geen gezondheid
Ik snapte hem direct. Hij heeft op zijn geboortekaartje zijn eigen naam doorgestreept en vervangen door 'Austin'... Steve Austin: De man van 6 miljoen!
Een kinderserie uit zijn jeugd over een verongelukte astronaut die (bionisch) gerepareerd was en daardoor bovenmenselijke krachten had.
Voor het eerst werd ik gerepareerd, 1000000 kilo tilde ik op
Ik hield een trein tegen
En tot slot een andere tekst.
Typisch Erik. Helemaal tot het eind helder van geest en onder andere lid van 'Stichting Skepsis'.
