Khalid Kasem in de Volkskrant.
'Elk verhaal over ontwikkeling is hetzelfde: learning, earning, burning, returning.'
Volgens 'The hero with a thousand faces', volgens (de overigens zeer sympathieke) mental coach Khalid.
Toch waag ik dat in twijfel te trekken. Ik die 'De reis van de held' (de Nederlandse naam voor de serie dramatische stappen van Campbell) gebruik in een verhaal.
Elk verhaal over ontwikkeling met een happy ending ja. Aan het eind van 'De reis van de held' komt de held terug met het elixer, dat is wat hij of zij heeft geleerd.
Maar het is gevaarlijk om zo naar je eigen leven te kijken, omdat het leven helemaal niet zo hoeft te zijn. En aan het einde ook niet zo is. Volgens mij. Maar Khalid is gelovig. Dat kan verschil maken.
Dit wilde ik graag combineren met een beeld dat ik gisteren zag:
Een kind en een beer.
Je kunt beren op de weg zien en daarom niet aan een reis beginnen. Dan ga je ook geen ontwikkeling doormaken.
Maar je kunt op reis gaan een ontwikkeling doormaken en vervolgens daadwerkelijk een beer tegenkomen. Niet iedereen kan dat navertellen.
Niks elixer.
'The hero with a thousand faces' / 'De reis van de held' is Hollywood. Zegt hij ook: lessen uit films. Speelfilms neem ik aan.
Dat is niet het echte leven. Hoogstens een verhaal over het leven.
Van degene die dat gelukkig kan navertellen.
En die niet naamloos ligt in een veld in Oekraïne.
Bijvoorbeeld.