Echt



Ik heb het nooit begrepen. Waarom mensen in een andere auto gaan rijden als ze gaan trouwen. 

Een taxi snap ik. Dat is luxe en dan hoef je zelf niet te sturen. Maar waarom in een auto die een bepaald beeld creëert? Zoals 'ik ben rijk'? Dat snap ik niet. 

Waarom vrouwen dan ineens hun haren helemaal anders laten doen. Extreem 'gekapperd'. 

En waarom mensen kleren aandoen die ze daarna nooit meer aan gaan doen. 

Feestkleren snap ik. Tuurlijk. Het is feest. Maar dit?

Wat voor feest is dit precies? 

Waarom verschijnen er allemaal dingen die normaal gesproken niet passen bij de feestvarkens?

Wat ben je dan eigenlijk precies aan het doen?

En voor wie?

Niet voor je partner lijkt me.


Als je dan 'ja ik wil' zegt. Waar zeg je dan 'ja' tegen? 

Misschien wíl je een man met een Porsche, maar die heeft de bruidegom niet. Zoals in bovenstaand geval. Want de eigenaar is duidelijk niet de bestuurder. Die kijkt of alles wel een beetje goed gaat. En de auto past, net zoals de eigenaar, duidelijk niet in de straat. Waar het echtpaar gaat wonen. Misschien wíl je een vrouw met krullen, maar die heeft mijn buurvrouw alle andere dagen van haar leven, dat hij met haar gaat delen, niet. 

Ze lijkt er niet eens op.

Wat is dit?


Wat ik trouwens ook niet begrijp. Waarom gaat een Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke Stand (kort BABS) bij de plechtigheid iets vertellen over jou? Terwijl hij of zij je helemaal niet kent? 

Voor wie doet hij of zij dat?

Niet voor de bruid en bruidegom. 

En waarom doet hij of zij dat tóch, zelfs als je expliciet gevraagd hebt dat niet te doen? Zoals bij mijn eigen trouwen gebeurde. 

Waarom gaat hij vertellen hoe je elkaar ontmoet hebt? Zoals bij het huwelijk waar ik laatst was. Terwijl iedereen die er is dat weet. Zodat iedereen weet dat hij een fout maakt.


Ik gun iedereen zijn feestje. Zeker. En ik hoop oprecht dat alle bruidsparen lang en gelukkig samen zullen zijn. 

Het ligt aan mij. Ik snap deze vorm gewoon niet. Deze façade, dit toneelstuk. Juist bij zoiets, wat zo echt moet zijn. Het heet zelfs de 'echt'. En het is nep. Ik word hier treurig van.

Ik zit er over te twijfelen om zelf BABS te worden. Is dat een slecht idee? Omdat ik dit bovenstaande allemaal echt niet kan. En niet ga doen.

Of zijn er misschien mensen die dit ook helemaal niet willen en toch met dierbaren een feestje willen vieren? Maar dan echt. Zoals ze echt zijn...


Ja, dan wil ik denk ik wel.