Gezien

Gisteren waren fotograaf Luuk Huiskes en dichter Ingmar Heytze mijn gast tijdens 'Donderdag Verwonderdag' in het Hoofdgebouw van het Instituut voor Verwondering. Zij hebben een boek uitgebracht waarbij foto's van muren van Luuk van gedichten en gedachten zijn voorzien door Ingmar.


Ik haakte aan met eigen verhalen die op de een of andere manier voortborduurden op de beelden of gedichten.

Gistermiddag zat ik bij wijze van voorbereiding nog een keer goed naar de beelden te kijken... en... mij viel iets op. Het zal ook eens niet.

Dit is de originele foto:

Ik ben naar het huis gegaan:

En de struikjes zijn nu omgezaagd.

Je ziet wel dat ze verschillend zijn. Op bovenstaande foto zie je de linker van de twee. Hij heeft twee dikke stammen achter en een dunnere voor.

En de onderstaande rechter stomp heeft een dikkere stam rechtsachter en een dunne met een paar sprietjes links, de dikke stam voor is langer geleden afgezaagd.

En die in het boek:

Zijn gefotoshopt. Ze zijn hetzelfde.

Slordig gedaan ook nog, want je ziet rechts bij het linker dichte raam dunne ronde takjes die bij het rechter dichte raam in de ruimte zweven. Het hele raam is dubbel.

Ai.

Busted. Uiteraard heb ik dat gisteravond aan de mensen laten zien.

Ingmar was verbaasd, het was hem niet opgevallen. Luuk, de fotograaf, baalde best een beetje. 'Alle fotografie is leugen' zei hij. Wat enigszins klopt (mwaaaahh) als je bedoelt dat een foto niet de werkelijkheid is. Maar dat is toch iets anders dan liegen.

Het is ook echt jammer voor het boek. Omdat je nu bij iedere foto denkt 'jaja fotoshop' en dat verdient Luuk niet, hij besteedde echt enorm veel tijd aan het uitzoeken van het kader en het moment voor deze foto's.

Maar ja hij heeft het helemaal zelf gedaan.

Ik blijf wel zitten met de vraag: Wat is erger. De leugen of de fout?

Was het ok als er goed gelogen was?