Ik vind het stom om van jezelf te zeggen, maar je zou mij een geboren verteller kunnen noemen. De eerste melding van mijn 'verteller zijn' dateert al van mijn vijfde. Toen heeft een leerling kleuterjuf (als onderdeel van haar opleiding) een observatie gemaakt van mij als kleuter. Deze observatie vind je hier.
Ja. ik vertel graag en vaak. Ik leef er van. En heb wonderlijke zaken meegemaakt tijdens het najagen van verhalen en zelfs tot stand gebracht door die verhalen te vertellen.
Een verhaal is iets wezenlijk anders dan een opsomming van feiten. Zeker als je vertelt. Een verhaal is iets wat je samen beleeft.
Schreeuwend naar de camera tijdens een expeditie in de moerassen van Suriname. Nat, heet en ellendig.
Volgens mij is het vertellen van een verhaal te vergelijken met het maken van een reis door een bos. De verteller is de reisleider en het publiek het reisgezelschap. De bomen die je tegenkomt in het bos zijn dan bij wijze van spreken de feiten. Maar de ervaring van de reis is heel iets anders dan een lijstje met de bomen die je zult zien. Al doen de bomen er natuurlijk zeker toe. Maar is het koud of warm? Heb je dorst of niet? Is er gevaar of niet? Zijn er muggen? Klikt het onderling? Loopt de reisleider voor de groep uit of zoekt hij juist contact? Plaatst hij de reis, of de bomen in context of stampt hij door als een tri-atleet?
Om een concreet reis-voorbeeld te nemen. Toen ik met de kinderen een segway-tour door Lissabon maakt zag ik deze slapende man. De reisleider zag dat ik de man en de teksten op de muur) zag en knikte en zei: Het is echt zo. Hij had mijn hart gestolen.
Hij maakte contact met mij. Hij liet zichzelf zien. Hij meende wat hij zei en stond voor zijn woord. In mijn ogen zijn dit zeer belangrijke dingen. Vanuit vertellers-perspectief essentieel. En dit is niet zomaar een open deur. Een kennis van mij zei eens: Ik ga toch niet kwetsbaar zitten zijn voor vreemden? Hij zal met die houding nooit een goede verteller worden. Is hij ook niet.
Aan de hand van de boswandeling-vergelijking kun je een boel dingen uitleggen. Bijvoorbeeld: hoe hou je je verhaal fris, ook als je het al honderd keer verteld hebt? Hoe ga je om met je publiek? Hoe sta je er als verteller zelf in? Waar gaat het om in je verhaal?
De boswandeling-vergelijking is een deel van de 'Meesterklas Vertellen'. Hierin vertel ik mijn mooiste verhaal: 'De Schat van Mondo Leone' en haal vervolgens het verhaal en de verteller uit elkaar. Ik ga daarbij ook dieper in op wat er volgens mij nodig is om met een verhaal mensen in beweging te krijgen.
Meer informatie: info@instituutvoorverwondering.nl