Royal Irene in Blerick, aan de andere kant van de Maas van Venlo, had vroeger in de volksmond de naam 'seks-Pietje'. Het was een porno bioscoop.
Na jaren dicht geweest te zijn werd het een muziektheater.
Dat nu weer dicht is.
Welkom in de streek van mijn roots.
Ik beken. Toen ik zestien was ben ik wel eens naar deze bioscoop geweest. Een wonderlijke ervaring. Gevrij in de alpenwei, maar dan op z'n Duits. Dat waren nog eens tijden. Die in zekere zin doorklinken in een deel van Mondo's oudere liedjes. Denk aan liedjes als 'Witte Laarsjes' of 'O yeah'.
In de kroon van Royal Irene het muziektheater staat een gitaar. Is dat ook een symbool uit een andere tijd? Voor een groot deel van de jeugd van nu denk ik wel. En voor mij?
Ik heb nog wel nieuwe liedjes, maar die zijn anders dan bijvoorbeeld 'O yeah'. Misschien wel beter omdat ik vroeger half rijpe liedjes op een CD zette en nu de CD - net zoals de seksbioscoop - eigenlijk niet meer bestaat, doe ik dat niet meer. Maar speel ik ze gewoon. En de goede blijf ik spelen. De mindere vergeet ik. En er zijn er wel een paar die ik niet kan vergeten. Die zal ik laten horen.