Het mooiste moment is een gedeeld moment

Sterren van de Hemel


In de studio

Na de kunstacademie heb ik eerst een muziekprogramma voor kinderen gemaakt: Sterren van de Hemel.

Casa Poëtica


In de studio

Toen een dramaserie voor kinderen: Casa Poëtica.

Daarna ben ik televisieprogramma's voor volwassenen gaan maken. Voornamelijk documentaires. Dit heb ik met veel plezier gedaan.

Mungo Suriname


Met cameraman Kester Dixon, geluidsman Bert van den Dungen en Ronnie Brunswijk in Mungo, Suriname

Even een kleine uitleg: We kwamen net terug uit de jungle waar we mee waren geweest met een expeditie de moerassen in. Ronnie Brunswijk ontmoetten we toevallig in de haven. Ik heb hem kort geïnterviewd over Bony, marronleider in 1770, stichter van Buku, het fort van opstandige slaven dat door de expeditie gezocht werd (John Gabriël Stedman heeft tegen Bony en zijn marrons gevochten). Brunswijk is fan van Bony, een soort junglecommando avant la lettre. Hij heeft ons de dag er na ook rondgevlogen boven het moerasgebied. Hij had geen brevet. Maar dat is allemaal een ander verhaal.

Bij Flaco


 San Antonio, Texas, in het schuurtje achter het huis van Flaco Jimenez, beroemde Tex-Mex accordionist, tijdens het filmen van 'Van America helemaal naar Amerika' over Rowwen Hèze

Graceland


Met geluidsman Rob Dul en goede vriend en cameraman Marcel Prins, producer Bo Gerding en Roel Bentz van den Berg voor de poort van Graceland, Memphis, Tennessee

Marcel en ik hadden samen ook een bedrijfje 'The Good Guys', waarmee we documentaires en eigen filmpjes maakten. Maar ik ben hier mee gestopt omdat ik het podium miste. Daar hoor ik. Op het podium, of in elk geval voor publiek, of in elk geval samen met andere mensen... daar gebeurt het toch. Je deelt het moment en voelt dat je leeft.

Dat is echt niet zo wanneer er een programma van jou op televisie komt. De eerste tien keer belt je moeder nog, maar daarna belt die ook niet meer en daar zit je dan met je bakje pinda's op de bank. Daar maak ik mijn dingen niet voor. Ik maak ze om het leven te vieren. 

Grande Finale


Met vormgever Sybren Kuiper, toetsenist Simon Gitsels, advocaat Ulrich Münzer, aannemer Florian Buchmann, geoloog Ferry van den Oever, bassist Herbie Flowers, data analist Jan de Geus, projectleider Huibert van Driel, cameraman Marcel Prins, gitarist Jac Bico, Mondo's manager Esther Willemse en drummer Nicky Hustinx. Advocaten Gert-Jan van den Bergh en Adriaan Stoop ontbreken op de foto, milieudeskundige Maarten Bosma ook, net zoals geluidsman Rob Dul die buiten beeld staat en Mondo's technicus Thomas Koopmans, die op dat moment aan de knopen zat en... niet onbelangrijk... een kleine 1000 mensen in de zaal.

Marcel is, zoals je ziet, nog steeds van de partij. Hij staat naast me, letterlijk en figuurlijk. Hier tijdens de 'Grande Finale' van het schatgraafavontuur. Dat eigenlijk ook een documentaire was. Zoals alles van Mondo Leone eigenlijk een documentaire is. Maar dan veel leuker.

Met muziek en een echt moment dat je deelt.

Omdat ik geen eenrichtingsverkeer wil en wisselwerking zo mooi vind, ben ik weggegaan bij televisie en in het theater gaan spelen. Maar 'het theater' is het ook niet helemaal wat ik bedoel, omdat mij dat ook nog te afstandelijk is. Te formeel. Te veel codes en afspraken. En het publiek is mij niet gemengd genoeg. Vandaar dat ik vaak en graag in huiskamers speel en vertel en nu een eigen huiskamer heb: Het hoofdgebouw van het Instituut voor Verwondering.